Είμαι αλτρουιστής;

• Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι [κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον]
• Εν τούτω εγνώκαμεν την αγάπην, ότι Εκείνοι υπέρ ημών την ψυχήν αυτού έθηκε. Και ημείς οφείλομεν υπέρ των αδελφών τας ψυχάς τιθέναι [επ. Α’ Ιωάνν.γ’16]
• Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού [Ιωάνν.ιε’13]
• Ο φιλών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν και ο μισών αυτήν εν τω κόσμω τούτω, εις αιώνιον ζωήν φυλάξει αυτήν [Ιωάνν. ιβ’25]

• Κάποτε το εγώ γίνεται εμείς Γαληνός
• Ανθρώπων ευγενέστατοι οι καταφρονούντες πλούτου, δόξης, ηδονής, ζωής Διογένης (Παρά Στοβαίω)
• Όταν δει συγκινδυνεύσαι φίλω ή πατρίδι, μη μαντεύεσθαι ει συγκινδυνευτέον (Όταν πρέπει να κινδυνέψεις μαζί μ’ έναν φίλο σου ή για την πατρίδα, δεν είναι ανάγκη να ρωτάς και το μαντείο αν πρέπει να συγκινδυνέψεις) Επίκτητος (Εγχειρίδιο λβ’3)
• Για μια θυσία που κάνεις, επιβάλλεται σιγή Ευριπίδης
• Τούτ’ εστί το ζήν, μη σεαυτώ ζην μόνω (Ζωή είναι να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου) Μένανδρος (Γν.μον.585)
• Τούτο μονάχα είναι η ζωή, το να μη ζει κανείς μονάχα για τον εαυτό του Μένανδρος
• Οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσι. Και τεθνάναι ήκιστα αυτοίς ανθρώπων φοβερόν Πλάτωνας (Φαίδων)
• Ου γαρ (οίμαι) τοιούτον εστι το των θεών, ώστε υπό δώρων παράγεσθαι, οίον κακόν τοκιστήν… Και γαρ αν δεινόν είη, ει προς τα δώρα και τας θυσίας αποβλέπουσιν ημών οι θεοί, αλλά μη προς την ψυχήν, αν τις όσιος και δίκαιος ών τυγχάνη (Οι θεοί δεν είναι τέτοιοι , ώστε να παραπλανούνται από δώρα σαν κακός τοκιστής. Διότι θα ήταν φοβερό ν’ αποβλέπουν στα δώρα και στις θυσίες μας κι όχι στην ψυχή, αν τυχαίνει κανένας να είναι δίκαιος και να περνά τη ζωή του σύμφωνα με τους νόμους της φύσης) Πλάτωνας (Αλκιβιάδης 149 Ε)
• Η αυταπάρνησις είναι άριστος πλούτος Σενέκας
• Ο εγωιστής συγκεντρώνει τον κόσμο στον εαυτό του, ενώ ο αλτρουιστής δίνει τον εαυτό του σε όλο τον κόσμο Στοβαίος